Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
vacibə — ə. vacib olan (iş, şey və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vacib — sif. <ər.> Yerinə yetirilməsi mütləq lazım olan, labüd olan, zəruri, ən mühüm. Vacib məsələ. Bu gün çox vacib işim var. – <Şəhrəbanı xanım:> Gülçöhrə, get, atan damın dalısında çobanlarla danışır, de ki, bir bura gəlsin, vacib işim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vâcib — (A.) [ ﺐﺝاو ] gerekli. ♦ vâcib olmak gerekmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
VÂCİB-ÜL VÜCUD — Vücudu mutlak var olan, yokluğu mümkün olmayan Cenâb ı Hak.(Vâcib ül vücuddur, yâni; O nun vücudu zâtîdir, ezelîdir, ebedîdir, ademi mümteni dir. Zevali muhaldir. Tabakat ı vücudun en râsihi, en esaslısı, en kuvvetlisi, en mükemmelidir. Sair… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
vacib — ə. 1) lazım, labüd, zəruri; 2) şəriətə görə icrası tələb olunan; 3) başqası tərəfindən yaradılmamış və öyrənilməsi mümkün olmayan (Allah haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
VÂCİB-ÜL İFA — İfa edilmesi lüzumlu olan. Yapılması gerekli olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
məvacib — is. <ər.> köhn. Maaş, əmək haqqı. <Qulu:> Mən hətta bir neçə adam bilirəm ki, mənim ağamdan az məvacib alırlar. N. N.. <Əmrah:> Ayda iki manat məvacib verirlər, onu da adama zəhrimardan pis eləyirlər. Ə. H.. <Pristav… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həvacib — ə. «hacib» c. qapıçılar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məvacib — ə. əmək haqqı, maaş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
TEŞEBBÜH-Ü Bİ-L VÂCİB — (Bak: Aristo) … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
